Leszek Żukowski

Czasami wolę być zupełnie sam Niezdarnie tańczyć na granicy zła I nawet stoczyć się na samo dno Czasami wolę to niż czułość waszych obcych rąk Posiadam wiarę w niemożliwą moc Potrafię jeśli chcę rozświetlić mrok Mogę poruszyć was na kilka chwil Tylko zrozumcie kiedy zechcę znowu z sobą być Na pewno czułeś kiedyś wielki strach Że oto mija twój najlepszy czas Bezradność zniosła cię na drugi plan Czekanie sprawia że gorzknieje cała słodycz w nas Ogromny zgrzyt znieczula nas na szept Tak trudno znaleźć drogę w ciepły sen Słowa zlewają się w fałszywy ton Gdy nadwrażliwość jest jak bilet w jedną stronę stąd Okłamali mnie z nadzieją że uwierzyłem i przestanę chcieć Muszę leczyć się na ból i strach Gdzie jest człowiek który z siebie sam pokaże mi jak Kto pokaże mi jak? Niczego nie będzie żal...

Sometimes I'd rather be completely alone Awkwardly dancing on the edge of devilry Maybe even fell to the bottom Sometimes I prefer this to the fondness of your strange hands I possess my faith in impossible power I can, if I want, light up the darkness, Play on your heart strings for a moment, Just understand when I have simple need to be with me again For sure one day you felt great fear That your best time was passing by Incapability pushed you to a second plan Waiting bitters all the sweetness inside us Enormous clang desensitizes us to whisper Not easy to find a way into warm dream Words blend into a false tone When over-sensitivity is like a one-way ticket far away from here They lied to me with hope that I'll believe and surrender I need to heal the pain and fear Where is the person who show me by themselves how Who will show me how? There'll be nothing to regret...