Święto Wiosny Balet to jedno z najsłynniejszych dzieł Igora Strawińskiego, które na stałe wpisało się do kanonu baletowego. Prapremiera baletu miała miejsce w Paryżu w 1913 roku i od razu wzbudziła ogromne kontrowersje ze względu na nowatorską muzykę Strawińskiego. W artykule przybliżymy historię powstania Święta Wiosny, opiszemy najważniejsze postaci i fabułę baletu oraz przyjrzymy się opiniom krytyków na temat tego dzieła.
Kluczowe wnioski:- Święto Wiosny to przełomowy balet Strawińskiego, który zapoczątkował erę nowoczesności w tańcu.
- Choreografia Vaslava Nijinsky'ego szokowała publiczność swoją ekspresją i brakiem gracji.
- Partytura Strawińskiego była nowatorska, pełna disonansów i nieregularnych rytmów.
- Balet opowiada historię pogańskich obrzędów ku czci wiosny i ofiary z młodej dziewczyny.
- Krytycy początkowo negatywnie ocenili Święto Wiosny, z czasem doceniając jego wartość.
Oryginalna historia Święta Wiosny Baletu Strawińskiego
Balet Święto Wiosny to jedno z najbardziej przełomowych dzieł w historii tańca. Zostało ono zamówione przez Siergieja Diagilewa, wpływowego impresaria rosyjskich baletów, u młodego kompozytora Igora Strawińskiego. Prapremiera odbyła się 29 maja 1913 roku w Paryżu i od razu wzbudziła ogromne kontrowersje.
Publiczność była zszokowana zarówno muzyką Strawińskiego, jak i choreografią Vaslava Nijinsky'ego. Dzieło całkowicie odeszło od tradycji romantycznych baletów i wprowadziło elementy prymitywizmu i ekspresjonizmu. Stało się początkiem nowoczesności w balecie.
Geneza powstania Święta Wiosny
Pomysł na balet zrodził się z fascynacji Siergieja Diagilewa kulturą słowiańską. Chciał stworzyć dzieło bazujące na pogańskich obrzędach i kulcie wiosny. Zlecił je młodemu, ale już uznawanemu kompozytorowi - Igorowi Strawińskiemu.
Strawiński stworzył partię fortepianową, a następnie zinstrumentował utwór na orkiestrę. Jego muzyka była szokująco nowatorska jak na owe czasy - pełna disonansów, nieregularnych rytmów i ostinat. Miała oddawać pierwotną, pogańską energię obrzędów.
Najważniejsze postaci baletu Święto Wiosny
Głównymi postaciami baletu są młoda dziewczyna wybrana na ofiarę dla boga wiosny oraz Mędrzec - kapłan przewodzący obrzędom. Wokół nich tańczą pozostali członkowie plemienia, oddając hołd nadchodzącej wiośnie.
Choreografię do Święta Wiosny stworzył Vaslav Nijinsky, tancerz i choreograf rosyjski. Jego ruchy były sztywne, kanciaste, pozbawione gracji. Tancerze poruszali się jak lalki, na pół zgiętych kolanach. To zapoczątkowało erę tanca modernistycznego.
Kostiumy i scenografia, które stworzył malarz Nicholas Roerich, również miały prymitywistyczny charakter. Roerich wzorował się na sztuce ludów słowiańskich.
Czytaj więcej: Franciszek Szubert – kompozytor klasyczny z Austrii
Opis fabuły baletu Święto Wiosny Strawińskiego
Balet opowiada historię pogańskiego święta ku czci nadejścia wiosny wśród słowiańskiego plemienia. Rozpoczyna się porannym przebudzeniem natury, tańcem ptaków i zwierząt.
Następnie zjawia się Mędrzec, który wybiera młodą dziewczynę na ofiarę dla boga wiosny Yarilo. Dziewczyna zostaje okręcona wiańcem i tańczy taniec śmierci, po czym zostaje złożona w ofierze.
Kulminacyjnym momentem jest scena, gdy Mędrzec całuje ziemię. Ma to symbolizować zjednoczenie człowieka z naturą i odradzającą się wiosną.
Na koniec następuje wielki taniec całego plemienia, pełen ekstatycznej radości z nadejścia wiosny. Jest to scena orgii, symbolizująca płodność i odradzanie się życia.
Muzyka do baletu Święto Wiosny - analiza
Muzyka Strawińskiego do Święta Wiosny była przełomowa i nowatorska. Kompozytor odrzucił tradycyjną harmonię na rzecz disonansów, nieregularnych rytmów i ostinatowych motywów.
Najsłynniejszy motyw baletu to motyw Wiosennego Gaduły - fruwającej melodii na flecie, fagocie i klarnetach. Ma on naśladować śpiew ptaków i przebudzenie wiosny.
| Sekcja tańca | Charakterystyka muzyki |
| taniec ptaków | wysokie dźwięki instrumentów dętych |
| taniec dziewczyny | melodyjna linia skrzypiec |
| taniec ziemi | niskie dźwięki instrumentów - symbolizuje moc ziemi |
Dla ówczesnej publiczności muzyka Strawińskiego była szokująca i niezrozumiała. Kompozytor celowo odszedł od dotychczasowych konwencji, tworząc utwór pierwotny i porywający.
Recenzje i opinie o balecie Święto Wiosny
Premiera Święta Wiosny wywołała skandal i podzieliła krytyków. Jedni zarzucali Strawińskiemu i Nijinsky'emu całkowity brak gustu i finezji. Inni dostrzegli w tym dziele początek nowej ery w sztuce.
To arcydzieło XX wieku, które na zawsze zmieniło oblicze baletu, wprowadzając do niego pierwiastek prymitywizmu i ekspresjonizmu. Muzyka Strawińskiego i choreografia Nijinsky'ego były prawdziwą rewolucją - pisał krytyk Jean Cocteau.
Z czasem Święto Wiosny zyskało miano jednego z najważniejszych dzieł XX wieku. Obecnie jest uznawane za przełomowy moment w historii tańca, który na zawsze zmienił balet. Geniusz Strawińskiego i Nijinsky'ego pozwolił stworzyć coś absolutnie wyjątkowego.
Podsumowanie
Balet Święto Wiosny Strawińskiego to jedno z najważniejszych dzieł w historii tańca. Jego prapremiera w 1913 roku wywołała skandal, ale także zapoczątkowała erę nowoczesności w balecie. Dzięki wizji Strawińskiego i Nijinsky'ego powstało arcydzieło łączące w sobie pierwiastek prymitywizmu, ekspresjonizmu i awangardy.
Partytura Strawińskiego była niezwykle nowatorska jak na owe czasy - pełna disonansów i nieregularnych rytmów. Choreografia Nijinsky'ego również szokowała - tancerze poruszali się sztywno i mechanicznie. Razem stworzyli genialne dzieło, które na zawsze zredefiniowało balet.
Tematem Święta Wiosny są pogańskie obrzędy ku czci przyrody i nadejścia wiosny. Fabuła opowiada o ofierze z młodej dziewczyny i ekstatycznym tańcu całego plemienia. Jest to historia pierwotna i wyzwolona, co oddają zarówno muzyka, jak i choreografia.
Dziś Święto Wiosny Strawińskiego uznawane jest za jedno z największych arcydzieł XX wieku. Wywarło ogromny wpływ na rozwój baletu i tańca modernistycznego. Jest dziełem ponadczasowym, które wciąż zachwyca i szokuje publiczność na całym świecie.
Tagi
Udostępnij artykuł
